Dinsdag 15 augustus Vancouver

En dan nu toch echt de laatste dag van onze vakantie. Morgen vliegen we terug naar Nederland (ook wel weer fijn om iedereen weer te zien).

We besluiten om in de ochtend fietsen (uiteraard elektrisch) te huren. Normaal ben ik niet zo van het fietsen in buitenland en zeker niet in grote steden maar Vancouver heeft een lange groene fietslijn waar je veilig kan fietsen. Deze lijn gaat maar liefst 9 kilometer langs de kust. Voor de zekerheid toch maar een helm bij de fiets genomen ( ja Olaf, je ouders rijden er dus ook mee 😉) . 

We rijden naar Stanleypark. Dit is een ongelooflijk mooi stadspark van maar liefst 404 hectare. Terwijl we er door rijden doet me zelfs een beetje denken aan Telegraph Cove. Onderweg komen we een bordje tegen met de 7 zussen, 7 bomen die blijkbaar zussen van elkaar zijn. Ik wist niet dat dat kon met bomen hahaha. Wel grappig, ik ben net begonnen aan de boekenserie van de 7 zussen. 

  

In de middag leveren we de fietsen weer in en gaan we met een taxi naar Science World. 

Dit is een wetenschapscentrum en Peter zijn ding (voor de zekerheid neem ik mijn e-reader maar mee met de 7 zussen want het is niet zo mijn ding). Maar manlief hobbelt altijd mee met mij, dus ik ook met hem. Het gebouw oogt erg mooi aan de buitenkant maar nadat we binnen zijn zien wel heel veel krijsende kinderen met een spanningsboog van ongeveer 3 seconden. Oeps, hier hadden we meer van verwacht. We kijken er een uurtje rond en vluchten daarna vrijwillig naar buiten. Totaal niet ons ding dus! We bellen een taxi en laten ons afzetten in een pub aan zee. Rust.., wijntje en bier, ff bijkomen hoor.

In de avond zoeken we (op loopafstand) een authentiek Italiaans restaurant waar we heerlijk eten. Daarna hebben we nog 1 keer ruzie met maps.me ( of lag het aan de wijn?) want we lopen op de terugweg totaal de verkeerde kant op naar het hotel. Hier komen we na een half uur pas achter. Terug lopen dus.. nou reken maar uit wat onze aankomst tijd was in het hotel 😂. Morgen checken we laat uit en dan door naar het vliegveld. De vakantie zit erop. Dankjewel voor iedereen die ons heeft gevolgd en op naar het volgende avontuur in mei 2024 -Tanzania! 

Maandag 14 augustus Vancouver

Dag Vancouver Island, wat hebben we het heerlijk gehad hier. We hebben in de ochtend de camper weer veilig en schadevrij  ingeleverd bij Fraiserway. Complimenten voor voor mijn echtgenoot, want het is best een groot ding om mee te rijden hoor. We zijn door Fraiserway naar ons laatste verblijf Auberge Vancouver Hotel in Vancouver gebracht waar we nog twee dagen verblijven. We zitten echt midden in het centrum en op acceptabele loopafstand van het Stanley Park. Het hotel is echt prachtig, we hebben zelfs een huiskamer met klein keukenblok erin (waar we niet van plan van zijn om gebruik van te maken 😀).

Nadat we we zijn ingecheckt wandelen we langs de boulevard naar Stanley Park om daar het Vancouver Aquarium te bezoeken, Niet het ding van mijn man, maar ik kan hier altijd heel erg van genieten. Wat wel een lichte teleurstelling was dat ik bij het bestellen van 2 adult kaartjes 2 senioren kaartjes kreeg. Hmmm zien we er blijkbaar dus toch al zo uit. 

 

  Het is hier maar liefst 30 graden overdag. In de avond zijn we door een tip van de taxichauffeur gaan eten in een restaurant hoog in de lucht (denk aan Euromast Rotterdam, dan ronddraaiend).

 Dit was echt een WAUW... Dineren met een geweldig uitzicht over Vancouver (het restaurant draait in 60 min rond zodat je zicht hebt over geheel Vancouver tijdens je diner). En het fijne was dat het maar 500 meter van ons hotel was. Dus we hoefden niet te dobbelen om wie de bob zou zijn..😀

  

 

 

 

Zondag 13 augustus Victoria – Vancouver

 

  Vandaag nemen we met pijn in ons hart afscheid van Vancouver Island. In de middag varen we terug Vancouver. Het inschepen gaat vlot, we konden zelfs een uur eerder mee dan gepland. We varen vanaf Swartz Bay terug naar Tsawwassen. Dit is ongeveer anderhalf uur varen. Vanaf de boot rijden we direct door naar onze laatste camping Peach Arch RV park in Surrey, die ligt 20 km van Fraiserway waar we morgen de camper weer inleveren. 
In Vancouver is het warm, ik kan wel zeggen heel warm. We zetten zelfs voor het eerst deze vakantie de airco aan in de camper voor verkoeling. Ze blijken bij de camping een fijn zwembad te hebben waarvan het water zelfs nog iets verwarmd is. We trekken we dan ook vlug onze badkleding aan (ook voor het eerst deze vakantie) en gaan lekker zwemmen. In de avond moeten we er dan toch aan geloven en onze koffers weer pakken. Maar......... we gaan nog niet naar huis, blijven nog 2 dagen in een hotel in Vancouver om daar de stad te bekijken.

 

                                                  

Zaterdag 12 augustus Victoria

Heerlijke dag gehad! Tijdens onze verre reizen vermijden we altijd zoveel mogelijk de grote steden. De natuur is waar we altijd voor gaan. Toch hebben we in deze reis ook Victoria ingepland en daar hebben we absoluut geen spijt van. Wat een superleuke stad is dit. Het bruist en is zeker niet te druk. We gaan met de watertaxi naar downtown. Gisteren hebben we het gelopen (45 min), maar vandaag bewaren we onze energie voor de dag zelf. De opstap van de watertaxi is 150 meter van de camping maar kost een lieve duit. Voor een overtocht van 10 min betalen we 15 dollar per persoon. We laten ons afzetten bij Fishersman's Wharf waar we in een gezellige drukte komen. Veel kleurrijke (mini) woonboten en gezellige kraampjes sieren deze werf. De woonboten zijn heel karakteristiek en lijken stuk voor stuk wel poppenhuisjes zo klein.  

Na hier een kop koffie gedronken te hebben (dat was even een uitdaging, want de verkoop richtte zich meer op fish, chips en bier) gaan we verder op zoek naar een volgens Peter mooie botanische tuin midden in het centrum.  Aangekomen in het park zagen we alleen maar zwervers in een niet verder te beschrijven toestand. De mooie bomen/lees botanische tuin hebben we niet gevonden. 

Door naar mijn verlanglijstje van vandaag. We gaan naar Craigdarroch Castle.

Ja, ik weet het, ik ben een muts en zwijmel nog steeds bij de films van Sissie die ik inmiddels al zeker 40 x heb gezien. Kastelen bezoeken die nog helemaal in stijl zijn wat betreft meubels en aankleding zijn helemaal mijn ding. Het was een aardig eindje lopen maar uiteindelijk is het kasteel in zicht. Een prachtig Victoriaans kasteel uit 1887. 

        

Na het bezichtigen besluiten we ons met een taxi terug te laten rijden naar het centrum om daar lekker te gaan lunchen. 

We belanden in het Empress hotel. Het zag er luxe uit en de prijzen vielen mee (dachten we). Ik bestel een salade en begreep op de kaart dat dit 18 dollar was en met zalm 23 dollar. Nou met een bubbeltje erbij lijkt met dat helemaal goed. Peter kiest voor een biertje en oesters. Bij het afrekenen zien we toch wel een gepeperde rekening. Oeps, dat kleine stukje zalm op de salade blijkt 23 dollar extra te zijn. 

We lachen erom en besluiten in een andere kroeg nog maar even na te borrelen. Daar is het een stuk goedkoper, zeker omdat het op dat moment happy hour was.

Aan het einde van de dag laten we ons met een taxi terug brengen naar de camping waar Peter voor de laatste keer deze vakantie de barbecue aansteekt.

Daarna genieten we nog van de cruiseschepen die vlak voor onze neus (op de camping) voor anker liggen. 

Morgen verlaten we met pijn in ons hart Vancouver Island. 

Vrijdag 11 augustus Tofino-Victoria

Vanmorgen voor de verandering weer eens heel vroeg op. Om 05.15u (jazeker, jullie lezen het goed) vertrekken we van de camping in Tofino om voor 09.00u weer bij het knelpunt in Hwy 4 te zijn want daarna  gaat de weg weer dicht voor beide kanten. Rond 08.00u waren we bij het knelpunt en na 15 min wachten konden we door. Gelukkig hebben we niet naar het advies van die "aardige meneer" van de camping geluisterd, (om 06.30u vertrekken is vroeg genoeg) want dan hadden we het niet gehaald!  Zijn adviezen waren sowieso niet zo betrouwbaar, want de dag ervoor klopte er ook geen ene hout van zijn advies over de trail die we wilden lopen. Eigenwijs als we zijn waren we tijdig aanwezig en konden we door en zo onze route vervolgen naar Victoria. Halverwege stoppen we op een grote parkeerplaats bij de Walmart voor ontbijt en ons inmiddels traditionele douchemoment (bij heel vroeg rijden). Voordat we weer verder rijden wil ik nog even funshoppen in de Walmart want we staan er nu toch. Peter is meer van functioneel shoppen (hij noemt het funcshoppen). Daarom geef ik hem het boodschappenlijstje en duik ik een leukere hoek in bij de Walmart 😀. Na dat we beide naar tevredenheid onze taken hebben volbracht rijden we door naar Victoria. Onze laatste stop op dit eiland. 

Hoe dichterbij we komen hoe drukker het verkeer wordt. Deze keer rij ik vlekkeloos de RV naar de camping (op een paar stoepranden na). 

We staan op Salish Seaside RV Resort. Een camping dicht bij het centrum. Weinig natuur/groen, maar wel direct aan de oceaan met aan de overkant Victoria downtown. De watervliegtuigen zien we van heel dichtbij af en aan vliegen en er varen enorme cruiseschepen voorbij. Je kan met een watertaxi naar de overkant of via de boulevard lopen naar het centrum. Wij kiezen voor lopen. Dit is 45 minuten, maar het pad loopt heel mooi van het begin tot eindpunt helemaal langs de oceaan. In het centrum is het gezellig druk en na wat rond gelopen te hebben belanden we in een Ierse pub met happy hour. Daar maken we de plannen voor morgen onder het genot van een drankje. 

Donderdag 10 augustus Tofino

Vandaag onze laatste dag alweer in Tofino, Na een trage (luie) opstart vanmorgen koppelen we eind van de ochtend de camper af en rijden we naar Pacific Rim National Park om daar de Rainforest trail te gaan lopen. Hoe dichterbij we kwamen hoe meer campers we driftig zagen zoeken naar een parkeerplaats. Ook ons lukte het niet om een geschikte plaats te vinden en op de parkeerplaats waar de trail start mochten we met onze RV niet staan. Na wat heen en weer rijden (lees zoeken) zijn we het zat. We gaan over op plan B, we brengen de camper terug naar de camping en gaan vanaf daar helemaal langs zee naar Tofino lopen en haken dan halverwege in op de Tonquin trail die ook mooi schijnt te zijn. Terug op de camping nog even langs de receptie of de route die we bedacht hebben ook mogelijk is.  

Normaal gesproken wel mevrouw maar er zijn nu grote werkzaamheden waardoor de trail niet gestart kan worden vanaf het strand.  Je moet langs de Highway lopen naar Tofino en daar vanuit het centrum kan je dan alsnog de Tonquin trail gaan lopen. Nou, langs de Highway lopen naar Tofina, daar hebben we dus geen zin in, over op plan C. We gaan met de shuttle naar Tofino en starten dan rechtstreeks vanaf daar de Tonquin trail, wat volgens die aardige meneer van de receptie mogelijk was. Nou je voelt hem waarschijnlijk al aankomen, aangekomen bij de start lopen we tegen een groot hek aan met een  bord  trail closed. Inmiddels ben ik er helemaal klaar mee en stel voor om lekker te gaan lunchen in het centrum (lijkt plan D). ook dit blijkt niet gemakkelijk te zijn, veel restaurants zitten vol. We kunnen wel op een lijst (wachttijd 45 min), dan bellen ze je... Nou wat denk je zelf.. 

We besluiten het centrum te verlaten (ik hoor inmiddels plan E) en langs de haven ons geluk te beproeven.. En ja... we belanden in een indiaas restaurant, en daar hebben we echt heerlijk op het terras buiten gegeten. Daarna nog wat door het stadje geslenterd. 

          We komen langs een weg die een hele slinger  met schoenen heeft. Het lijkt een beetje op het slotjes ritueel aan de bruggen in Parijs. We hebben alleen werkelijk geen idee waarom ze hier schoenen over een lijn gooien. Volgens Peter zou ik overigens in mijn eentje een hele straat kunnen voorzien, vanwege mijn schoenentik maar dat terzijde. 

Aan het einde van de dag  nog een heerlijke strandwandeling gemaakt, want we zitten direct aan zee. 

      

Zo zie je maar, soms loopt een dag niet zoals je bedacht had. Maar het was  ondanks alle mislukte plannen ( op plan E na) een heerlijke dag. Morgen weer héééél vroeg op, we reizen door naar Victoria. Dit is 320 km rijden en we moeten over de inmiddels "beruchte" Highway 4 die gelukkig wel weer beperkt open is. Dat betekent voor 09.00 voorbij het knelpunt zijn want daarna gaat de weg weer voor al het verkeer dicht. 

 

Woensdag 9 augustus Tofino

Voor het eerst sinds dagen mogen we weer uitslapen, wat een feest. Na de flinke regen van gisteren kijken we bij het wakker worden even angstvallig uit het raam van de camper. Gelukkig het ziet er mooi uit en het weer gaat vast goed komen vandaag. Met de mensen die de Highway 4 moeten nemen komt het niet goed vandaag. Zoals ik al eerder schreef is deze weg (de enige naar Tofino) maar zeer beperkt open vanwege herstelwerkzaamheden naar aanleiding van de enorme bosbranden in het voorjaar. We lezen op de drivebc.ca (de site die we in de gaten houden nu wij hier ook mee te maken hebben) dat vandaag de weg volledig afgesloten is voor al het verkeer wat zowel uit het westen als uit het oosten komt. Dit heeft te maken met de flinke regen van gisteren en daarmee het risico voor vallende rotsen. Vreselijk voor alle mensen die al stonden te wachten. die moeten hun planning ter plekke wijzigen, want Tofino is dus niet bereikbaar vandaag. En andersom: Tofino is vandaag niet te verlaten.

Wij hebben het geluk al in Tofino te zijn en gezien het mooie weer maken we plannen voor vandaag. Eerst gaan we het stadje zelf in om even lekker rond te slenteren. Daarna besluiten we naar Maeres Island te gaan. Hier zijn we 9 jaar geleden al een keer eerder geweest en heeft toen veel indruk op ons gemaakt. Maeres Island heeft een authentiek regenwoud met fantastische kleuren.

Het eiland staat vol met enorme dikke en hoge cedarbomen van wel 1500 jaar oud. Het is net zo sprookachtig als het bos in Telegraph Cove maar dan nog groter en indrukwekkender. We bellen de watertaxi om ons over te zetten. Het  is ongeveer 20 minuten varen en Vanci (de schipper), vertelt vol enthousiasme veel anekdotes van toeristen die ook naar dit  eiland zijn geweest. We maken een trail van 2,5 uur. Na de boardwalk gaat de trail over op een wegwijzer via blauwe strikjes in de bomen. Elk strikje is een feest want dan weet je dat je goed zit. Door de regen was het best modderig dus uitkijken geblazen. Halverwege blijf ik met mijn veter achter een boomstronk hangen en kukkel ik voorover. Deuk in mijn ego, lekker onder de modder en mijn 60+ wandelstok die vervolgens voor de tweede keer deze week door midden breekt.  Een stok is echt nodig hier want je moet veel klauteren en klimmen, dus maar een dikke tak genomen om de trail verder zonder brokstukken te lopen. Daarna de watertaxi weer opgeroepen en deze kwam ons weer keurig oppikken. 

Terug in Tofino nog even verse zalm gekocht voor op de barbecue vanavond. Manlief is dan helemaal in zijn element. En ik ook blij want mijn bijdrage aan het avondmaal is alleen een voorverpakte salade uit de koelkast kiezen en openmaken. 

Dinsdag 8 augustus Campbell River – Tofino

Vandaag knettervroeg op. We gaan naar Tofino, dat ligt de ander kant van het eiland. Om hier te komen moeten we over de Highway 4 die deels is afgesloten vanwege reparatiewerkzaamheden. Deze zijn nodig na de enorme bosbranden die hier geweest zijn in het voorjaar. De weg is tussen 9.00 en 12.30 en tussen 13.30 en 17.00 uur volledig afgesloten voor al het verkeer. Om voor 09.00 bij dit punt te zijn rijden we om 06.00 (geen typfout) van de camping. We rijden het vlot aan en waren een half uur voor sluiting bij het knelpunt en konden dus nog voor 09.00 er doorheen. Bij de eerste de beste gelegenheid de camper op een parkeerplaats gereden en toen vervolgens lekker ontbijten en douchen in de camper. Want om voor 06.00 in de ochtend dit ritueel te doen vond ik toch wel heel erg vroeg. Wel bijzonder hoor, op een parkeerplaats gewoon met lekker warm water kunnen douchen in je camper. Daarna onze oudste zoon Lennart even gebeld, hij is jarig vandaag en blaast maar liefst 33 kaarsjes uit. Na dit verlate ochtendritueel vertrekken we weer allebei weer fris en fruitig voor de laatste kilometers naar Tofino. Doordat we vaak niet harder kunnen rijden dan 60-70 km per uur was het best nog een flink eind rijden. Terwijl we steeds dichter bij Tofino komen gaat het ook steeds harder regenen. Onze eerste echte regendag is een feit, waar voor mijn gevoel ook geen eind aan komt.  We hebben een mooie plek op Chrystal Cove, een camping direct aan de oceaan. Ook hier hebben we mooie herinneringen aan van 10 jaar geleden. Terwijl ik dit schrijf regent het nog steeds. Gelukkig hebben we regenjassen bij ons maar de verleiding om naar het strand te gaan is er nu nog even niet. Volgens mij zit inmiddels ook de vier in de klok dus is er een andere verleiding. Wij gaan aan de borrel en proosten op Lennart en iedereen die ons lief is.

Maandag 7 augustus Knight Inlet- Campbell River

Vandaag zit onze 3 daagse vakantie binnen onze vakantie er weer op. Ik schrijf een vakantie in een vakantie want zo hebben we dit echt ervaren. Het was een geweldige ervaring en we zijn enorm in de watten gelegd deze dagen. Alles is heel strak en zeer goed georganiseerd door een goed geolied en enthousiast team. Drie dagen in de middle of nowhere was een bijzonder ervaring. Drie dagen geen telefoon of internet was even wennen. Ik betrapte mezelf in het begin regelmatig met mijn telefoon in mijn hand (kan je nagaan wat dat voor gewoonte is) maar het is ook even heerlijk rustig zonder dat ding. Vroeg (heel vroeg) in de ochtend nog 1 excursie gedaan om beren te spotten (helaas niet meer gezien) en toen weer met het watervliegtuig naar het vaste land. Hier hebben we en een rustdag ingepland om bij te komen van alles wat we hebben meegemaakt.

Even een “niks dag” na de Knight Inlet is heerlijk! Uiteraard wel weer snel de wifi gevonden, weblog bijgewerkt en even met onze zoon Wouter en schoondochter Denise contact gezocht die midden in een verbouwing van hun eerste eigen huis zitten. 

We hebben een camping geboekt vlakbij, Ripplerock Brown’s Bay dat ligt net voorbij Campbell River. Hier hebben we 10 jaar geleden ook gestaan en mooie herinneringen aan. We staan direct aan de rivier, een mooie plek met uitzicht op de scheepvaart. Echter zien we deze keer geen schip voorbij komen. Toch is het hier heerlijk vertoeven met 25 graden (sorry Nederland). In de avond lekker uit eten gegaan, het restaurant is eenvoudiger dan ik in mijn herinnering had, maar we hebben er heerlijk vers gevangen wilde zalm gegeten. Toen we terug liepen zagen we wat zeehonden rondzwemmen in de haven. We zien dat de vissers hun afval van de door hun schoongemaakte vis steeds in het water gooien. Vandaar dus de belangstelling van de zeehonden. 

Weer terug bij de camper laat ook onze buurman trots zijn vangst aan ons zien. Een enorme zalm die door moeders gelijk onderhanden werd genomen voor het 'family diner'.

Morgen reizen we weer verder naar Tofino.

Zondag 6 augustus Knight Inlet

Vandaag vroeg uit de veren want om 7.30 uur hebben we onze eerste excursie weer. Opnieuw met een kleine boot op zoek naar beren. Het fijne van deze kleinschalige lodge is dat je met een excursie met maximaal 7 mensen in een boot zit dus allemaal goed uitzicht en geen gedraai van mensen die voordringen en gewoon voor je neus gaan staan om met hun iPad hun topfoto te maken. 

Ook vandaag lag het tempo hoog. Drie excursies  gedaan, waarvan 1 lange trail (4 uur) in het Rain Forrest. We boffen want ook in de ochtend  zien we vrij snel een grizzly langs het water scharrelen.  

In de middag een mooie trail gemaakt, dwars door de bossen langs een pas waar ook veel beren lopen. gelukkig was onze gids goed voorbereid en gewapend met bearspray voor het geval dit nodig zou zijn. Helaas geen beer meer gezien maar wel een prachtige tocht gemaakt waarbij we nog een enorme bananenslak hebben gezien. 

 

Zaterdag 5 augustus Knight Inlet

Vandaag een grote wens van ons in vervulling gegaan. We gaan 2 dagen naar Knight Inlet Lodge. Dit is het gebied van de grizzly beren. Het is een eiland gemaakt van vlotten ongeveer 80 kilometer ten noorden van Campbell River. Het is een wild en afgelegen gebied van de Pacific Northwest bekend als Knight Inlet. In de inham van de Knight Inlet ligt een drijvende lodge waar we de komende dagen verblijven. In deze lodge kunnen maximaal 36 gast verblijven waar wij er dus 2 van zijn komende dagen. 

Na een slecht ontbijt in het hotel waar we de nacht vooraf moesten verblijven vertrekken we met de camper naar het platform. 

Warm onthaal bij aankomst en nadat we de camper daar hebben geparkeerd voor de komende twee nachten vliegen we na een korte veiligheidsinstructie direct naar het eiland. Het is ongeveer een half uur vliegen. Bij aankomst wederom een warm onthaal en werden we na een korte rondleiding op het vlot direct op onze 1e excursie gezet. Nog geen 5 minuten weg met de boot op zoek naar grizzly beren zagen we er al vrij snel één langs de oever van de rivier scharrelen op zoek naar mosselen. 

  

Wat een bijzondere ervaring. We bleven met de boot (die minimaal 15 meter afstand moet houden) lang rond deze grizzly hangen om zo intens te kunnen genieten van deze beer. Het zijn echt enorme beesten van dichtbij. Daarna verder de rivier afgezocht naar nog meer beren, maar helaas bleef het deze excursie bij deze ene beer. Terug in de lodge was het lunchtijd en kregen we een heerlijk buffet. Maar wel dooreten want na 1 uur stond de volgende excursie al weer gepland. We werden weer met een andere boot rond het eiland gevaren om zo een indruk te krijgen van de natuur rondom het eiland (gletchers, watervallen, aardverschuivingen). Ook heel bijzonder. en na deze trip even thee pauze en hup weer een tour op zoek naar beren. Rond 17.30 terug op de lodge waarna we een gezamenlijk diner hebben met alle andere gasten. Heel gezellig, iedereen probeerde op zijn beste Engels met elkaar alle ervaringen van de dag uit te wisselen. Je begrijpt misschien wel dat we na het diner zo moe waren dat we vrij snel als een blok in slaap vielen. Wat een dag!